Gelukkig nieuwjaar - Reisverslag uit Kiminini, Kenia van Rianne Schouten - WaarBenJij.nu Gelukkig nieuwjaar - Reisverslag uit Kiminini, Kenia van Rianne Schouten - WaarBenJij.nu

Gelukkig nieuwjaar

Door: Rietepiet

Blijf op de hoogte en volg Rianne

07 Januari 2013 | Kenia, Kiminini

Volgens mij mag het nog dus bij deze …. Mijn oud en nieuw was heel anders dan normaal maar leuk !
Goed eerst verder waar ik gebleven was! op 1e kerstdag hadden we nog een dienstje, had met de jongens nog even gauw een skitje ingestudeerd haha ze zeiden dat ze het wel konden maar uiteindelijk moest ik ze toch een beetje helpen. Ging over de liefde van God uitdelen en dat je er wat van terug krijgt. Was verder leuk! Daarna een film gekeken en toen was het eigenlijk ietwat voorbij en ben ik met de 2 oudste meiden die niet naar familie gingen heb ik de kids geschminkt, was erg leuk (resultaat zie facebook) en gezellig spelletjes gedaan.
Woensdag heb ik kerst gevierd met Julius en hebben we eigenlijk heel veel gepraat, we of eigenlijk voornamelijk ik heb besloten om gewoon vrienden te blijven om redenen die ik hier niet ga noemen… we zijn wel nog hele goede vrienden en de kerst was ook heel gezellig, alhoewel het eten heel erg laat klaar was bij de familie en ik toen eigenlijk al weer weg moest want het werd al donker.
Donderdag heb ik nog lekker gerommeld met de kids en gedag gezegd soort van… en poos gezellig gekletst met Maike en Nel… ik zou nadat ik terug zou komen van Kitale naar de base gaan maar ze hadden daar toch liever dat ik daar wat later zou komen vanwege het nieuwe jaar…. Nou zegt Nel dan blijf je toch gezellig hier…. Dus dat vond ik wel fijn… hoefde ik ook nog niet echt afscheid te nemen, is en voor mij makkelijker en ook voor de kids want nu blijven ze me nog zien, eerst hier als ik nog een weekje woon en daarna kom ik af en toe langs en blijf de Bijbelstudies geven en dan kom ik met m’n ouders nog langs… Nel zegt dan doen we het afscheid gewoon dan… prima  zo alles in etappes is eigenlijk best fijn, niet in 1 keer zo officieel!
In de middag rond half 4 weggegaan naar de stad om daarna met Julius met de bus te vertrekken richting Kitale. Kwamen daar de volgende dag rond 9 uur in de morgen aan, stuk frisser maar heerlijk… volgens Julius zijn de mensen hier echt zwart… heel grappig om dat uit zijn mond te horen en te zien dat hem dat dus ook op valt, Kitale is een leuke stad, niet als Mombasa this wat meer primatiever. Het is er frisser en verder de natuur veel groener. We moesten een poosje op Nelly wachten (voor de mensen die het niet meer weten; zij is een medestudent van DTS is getrouwd en heeft 2 kids en ik verbleef bij haar) dus beetje mensen gekeken. Wat me verbaasde was dat ik veel kinderen zag die aan het lijmsnuiven was erg sneu om dat te zien… Nelly begroet erg leuk om haar te zien! Laatste dingetjes gehaald en alvast gekeken voor de bus terug want tot die tijd zouden we niet meer naar Kitale stad komen. Nelly vroeg of ik alles had, ik zeg ik geloof het wel, toen dacht ik laat ik het toch maar vragen; hebben jullie wc-papier… even stil toen gelach… ehm wij gebruiken boombladeren en kranten dus misschien moet je dat maar even kopen… haha dat toch maar even gedaan… wil best primatief leven maar beestjes op me billen gaat me toch iets te ver!
Goed toen ook nog haar neef ontmoet, die me al 3 dagen van tevoren smste haha… en die erg in me geintereseerd was… ik zei ik ben niet geintereseerd dus toen vroeg tie kun je niet een andere mzungu brengen… ik hem even duidelijk verteld dat het zo niet werkt…. Beetje jammer dat sommige zo denken. Toen met de auto naar een plaatsje dat Kiminini heette, vandaar met de pikipiki nog zo’n 20 minuten rijden… toen waren we in hun dorpje: Nyasi, heel klein misschien 1 lange straat haha… daar komen dus eigenlijk helemaal geen blanke dus ik was een attractie.. eerst naar nelly’s huis…. Een huis van modder en jawel koeienpoep. Geen electriciteit, als ik me telefoon wilde oplaten moest ik 10 minuten lopen om dat in een winkeltje te doen. haar man ontmoet en 2 kids. Ik besefte weer is hoe groot God is, Nelly een vrouw die eigenlijk weinig heeft, lastig rond kan komen, haar man z’n baan verloren heeft, voelde dat ze geroepen werd om de DTS te doen en ging in geloof zonder geld en God heeft voor haar alles voorzien; alles is betaald door mensen die ze niet kent en ook in die tijd heeft God voor haar familie gezorgd. Zo mooi omdat te zien en dan word ik daar stil van…. Toch trof het me eerst ook wel om te zien hoe ze leeft en hoe ze alles voor mij en julius uit de kast haalde… Kip werd geslacht (een echt lid van de Luhya stam geeft z’n gasten de lokale kip) super lekker, dan proef je wel verschil met de kip van thuis! Heel lekker! Wij beetje gerust en daarna had ik voor de kids een cadeautje meegenomen…ze heeft 2 jongens van haarzelf van 10 en 8 en daarnaast nog een neefje en nichtje van haar zwager en vrouw die overleden zijn. Dat neefje was er niet die was voor besnijdenis ceremonies bij de grootouders. Ik had voor de jongens een auto gekocht om mee te spelen en voor die andere 2 een bellenblaas. Als ik ze wat gaf pakte ze het altijd uit respect met 2 handen aan… en ik kreeg een verlegen glimlach van ze… ze speelde er gelijk mee en Nelly vertelde dat ze eigenlijk al heel lang erom baden om zo’n speelgoedauto te hebben… tof dat God me, zonder dat ik het wist, gebruikte om dat gebedspunt in vervulling te laten gaan.
De wc en de douche zijn dus buiten en dat is vrij interessant want je staat daarin met alleen een kanga als deur… haha en het douche was vrij interessant want wil je je vasthouden als je je wast dan ben je gelijk alwer vies want dan zit er modder van de muur aan je hand of in het water… het regende daar aardig wat… alhoewel we gelukkig niet zijn natgeregend, en het word dan ook vrij blubberig. Gelukkig hebben we ook aardig wat zon gehad.
In de avond komen de kippen naar binnen (jaja die slapen binnen haha dus eerst alle kuikens vangen en tellen en dan worden ze opgesloten in de slaapkamer in een afgezet hokje van jerrycans… en ’s ochtends om 6 uur gaan ze weer naar buiten. Verder hebben ze nog een koe te leen soort van van iemand en hebben ze een stuk tuin (shamba) waar ze eerst mais in hadden staan en nu bonen (de bruine bonen). Leuk om die planten ook is te zien .
Op zaterdag zijn we op bezoek gegaan bij de pastor, het idee was dat we zouden preken in de kerk en hij wilde ons graag even van te voren zien. Was een aardig stuk met de pikipiki en onderweg ook weer veel bekijks… was in Kiminini zelf, hele aardige pastor, gezellig mee gekletst, ervaringen uitgewisseld en gepraat over het boeren… hij heeft zelf ook aardig wat land wat hij huurde van andere boer, liet hij ons zien en heeft met de vorige mais oogst heel wat opgebracht en nu staan de tomaten erin. Hij is van plan nieuw kerk gebouw te bouwen met de opbrengst… der was een man daar aan het werk die kwam lachend naar ons toe, hij was doof maar hij maakte duidelijk dat dit z’n eerste keer was dat hij een mzungu een hand gaf haha. De dominee vertelde dat de dienst een getuigenissen dienst zou zijn; getuigen van wat God heeft gedaan in het afgelopen jaar. Wij zouden dus alleen een skit doen en evt een lied.
Toen de zondag naar de kerk, hij kwam ons halen met de auto… en het was een onwijs vrolijke, uitbundige, dankbare dienst met onwijs gave getuigenissen van wat God heeft gedaan. De dominee is zo nederig en heeft heel erg in z’n gemeente gebracht om te delen en dat je dan word gezegend… zo is het bij hem begonnen en nu ook bij mensen in de gemeente die het nu gewoon ontzettend goed doen, de eenheid was heel erg te voelen in de kerk en er werd uitbundig gedanst en gezongen. Daarna bij de pastor thuis gegeten, weer lekker kip  erg lekker! Maandag had ik aan Nelly gevraagd of we de jongens naar Kiminini mee mochten nemen, natuurlijk… ik wist niet dat ze daar of nog nooit of weinig waren geweest (ook al is het maar 15 minuten verder) als verrassing voor hun hebben we ze meegenomen naar een kledingwinkel en nieuwe kleding en schoenen voor ze gekocht… ik had het op me hart om dat te doen, ik ben gezegend met geld en voelde dat ik dat wilde delen met hun… en die blik in hun ogen die je ervoor terug krijgt is onbetaalbaar! Fantastisch dankbaar dat ik dat mocht en kon doen. ook wat foto’s ontwikkeld voor Nelly en naar de supermarkt(je) om wat lekkers te kopen voor de avond…kwam er ook later achter dat dat voor hun de eerste keer was in een supermarkt haha. Toen soda en patat gegeten en terug naar huis… de kids zijn vrij stil maar thuis ging hun mond toch heel open naar hun ouders toe… leuk om te zien. In de avond hebben we gedeeld het goede en slechte van het jaar en wat we hopen voor het komende jaar en voor elkaar gebeden. Ook nog met meisje uit America van de DTS gebeld, die was erg verbaasd maar leuk. Die avond was vrij helder dus ik heb eigenlijk heel lang sterren gekeken . Dat was mijn vuurwerk!
Nieuwjaarsdag naar Lilian, een vrouw die op de base heeft gewoond voor heel wat maanden met haar dochtertje en die vlakbij woont, ze was die dag aan het verhuizen dus hebben haar wat geholpen. Onderweg er naar toe kwamen we heel wat kids tegen die naar de kerk gingen en die liepen een heel eind met me mee, dus lekker swahili liedjes gezongen waarop we veel verbaasde gezichten kregen. Was erg leuk om Lilian weer te zien. Terug in de middag de kids wat chips gegeven… was de eerste keer dat ze dat aten dus ze vroegen aan hun moeder wat het was haha. Woensdag naar west Kenia geweest waar een ander medestudent woonde, die bezocht en ook de schoonmoeder van Nelly, was erg leuk om die te zien… ook daar weer kip gegeten! In de avond voor het gezin gebeden en optijd naar bed, donderdag ochtend om 5 uur op en met de pikipiki naar Kiminini en met de auto naar Kitale, daar met de bus naar Nairobi… bus vertrok 2,5 uur te laat en ook onderweg nog zo’n 3 uur vertraging… erg balen want we hadden met andere mensen van dts afgesproken in de middag om dan in de avond naar mombasa te vertrekken. Dit liep even anders want we kwamen pas rond 7 uur in nairobi aan, geregeld dat we daar bij een pastor die Julius kenden sliepen en we hun de dag daarna zouden ontmoetten, Julius waarschuwde me bij het naderen van Nairobi… het is geen mombasa, praat niet met iedereen, negeer en hou je spullen goed vast… nou dat was duidelijk… vanaf het moment dat ik de bus uitstapte gelijk allemaal handen etc. this daar heel wat gevaarlijker dan Mombasa, veel overvallen, diefstallen etc. ook het in de matatu gaan gaat anders; bussen zijn groter en je moet gewoon proppen… niet netjes wachten gewoon gaan. Ook in de matatu probeerde mannen het geld te stelen van de conductor dus de conductors sloegen er even flink op los. Gelukkig niks gebeurd… daarna nog piki piki en in het gezin, erg leuke familie en heel gezellig gehad daar met de dochters, veel verhalen gedeeld… wel leuk het jongste meisje Glory, durfde eerst niet zo goed wilde me naam weten en vroeg dat via haar moeder en later via haar zus of ze een knuffel van me mocht voor ze naar bed ging. Prima. Volgende dag geholpen met wat typewerk van hun en in de middag naar de stad en daar ontmoet met 3 mede studenten… 2 uit Kenia en 1 uit Duitsland die in Nairobi was voor drie weken want hij heeft nu relatie met een andere student. Heel gezellig om hun weer te zien en eigenlijk was de tijd te kort… maar het was leuk! Was echt een reunie week zo . Toen in de avond terug naar Mombasa, ook die bus was geen geluk, had probleem met koppeling waardoor het tegen de ochtend gedwongen was om langzaam te rijden en we een half uur voor Mombasa stad stil stonden… toen eerst wat verwarring… komt er andere bus of niet… nou dat zou erg lang duren dus maar bedacht om matatu te nemen, dat gedaan en terug naar Happy Rock waar ik blij werd begroet door de kids…. met knuffels en warme glimlachen  leuk en fijn om zo begroet te worden! Gegeten, gedoucht en even gerust… in de middag even naar Onesmus want die jongens gingen ook weer naar school dus dan zitten ze niet meer in Onesmus. Vanmorgen als verrassing Evelien Oosterom verrast, ze dacht dat ik nog in het westen zat maar was al weer terug,, ik kon niet naar het vliegveld komen (was te vroeg met de ferry) dus besloot om naar het huis te gaan waar ze verbleef….
erg leuk, kwam dus daar in de morgen aan, Eef zat aan het ontbijt en Vincent kwam me halen; tadaaa! heel wat afgeknuffeld en gekletst, na een paar uurtjes ze toch alleen gelaten want ze was (heel logisch) best moe.... maar we hebben nog genoeg tijd :)
Zo weer genoeg meegemaakt en aardig lang verhaal… nog een aantal weekjes dan komen m’n ouders  grappig idee om te bedenken dat ik hier straks met hen loop, voor mij alles zo bekend voor hun zo nieuw…. Haha!
fijne week allemaal
liefs Rianne

  • 07 Januari 2013 - 09:54

    Mirjam:

    Hee Rianne,
    Wat leuk om je verslag te lezen! Fijn ook dat het verder goed met je gaat. Toch een laatste fase van een life-changing-experience. Ben benieuwd waar het je brengen zal. Ook voor jou natuurlijk een heel goed 2013 toegewenst!!! Veel leifs uit Woerden!! JMNLOV

  • 07 Januari 2013 - 11:08

    Frederike:

    Ha Rianne

    Goed even overnieuw...MArit drukt mijn hele tekst weg! |Voor jou ook een heel goed en gezegend nieuwjaar toe...Wat het je zal brengen? Spannend he zo'n avontuur met God...fijn om je over niet al te lange tijd weer hier te begroeten...maar dat zal voorjou wel heel erg wennen zijn denk ik? Gaaf je vehalen te lezen over de kippen en het douchen...stoer hoor! Veel plezier en succes met alles en geniet van je laatste stukje! Lieve groet van ons allemaal...de Immerzeeltjes

  • 07 Januari 2013 - 11:13

    Aris Van Der Kooij:

    Hoi Rianne, heel veelgoeds in het komende jaar.
    Het zal wel spannend worden voor je!!
    Veel plezier als je ouders komen.
    Groeten van ons allen. Aris

  • 07 Januari 2013 - 15:37

    Margriet:

    Jou wens ik een goed nieuw jaar. Ik doe het op zijn Schevenings: ik wens je alles wat nodig is voor het tijdelijk en het eeuwige. Mooi toch?
    Er is een heel flauw spotje van het humanistisch verbond: zij geloven in een leven vóór de dood. nou, als ik jouw evrslagen lees geloof jij daar ook zeer in, net als ik. En als de hele Christenheid. En gelukkig ook nog in een leven na de dood, want (ook als ik jouw verslagen lees, en zelf in het ziekenhuis loop) het is wel dun als er daarna niks meer zou zijn.

    Dus inderdaad: ik wens je alles wat nodig is voor het tijdelijke EN het eeuwige.
    hartelijke groet, margriet van der Kooi

  • 07 Januari 2013 - 18:10

    Bianca:

    Ik wens jou ook een heel goed nieuw jaar toe!!
    Is toch altijd weer erg leuk en intressant om jou verhaal te lezen!!

    Liefs en Gods zegen toe gewenst
    Bianca en de Doorneballen

  • 07 Januari 2013 - 18:48

    Ada:

    Lieve Rianne, ook jij een heel goed en gezegend nieuwjaar! Gisteren je ma nog gesproken en over 3 weken mag je haar en zij jou, live knuffelen. Laat je vader maar kippen gaan houden wie weet smaakt dat ook goed ;)
    Veel liefs en tot ziens,
    Ada (en Lia)

  • 07 Januari 2013 - 19:30

    De Bollen:

    jij ook een gelukkig nieuwjaar. en wat leuk dat jij dit zo kan vertellen en ik zou ook wc papier kopen hoor! ik vind het heel bijzonder dat je daar zo op je spullen moet letten en het niet zo veilig is als hier.

    marc en vera bol

    Ps mogen wij je foto's zien als jij terug bent?

  • 18 Januari 2013 - 20:07

    Gijs En Ellen:

    hoi Rianne jij ook de allerbeste wensen voor 2013!!!

    Het word nu spannend nog ruim een week en dan zijn je pa en ma er.
    Leuk hoor om je verhalen te lezen bedankt!!!
    wij wensen je een hele fijne tijd met je ouders en geniet ervan!!!
    liefs Gijs en Ellen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kenia, Kiminini

Rianne

DTS Group

Actief sinds 16 Jan. 2012
Verslag gelezen: 721
Totaal aantal bezoekers 76454

Voorgaande reizen:

01 Maart 2012 - 18 Februari 2013

Kenia, Mombasa

Landen bezocht: